Onze jongste dochter is zes weken naar Tanzania voor vrijwilligerswerk. Ze verblijft in de stad Arusha. Het zal je niet verrassen als ik je vertel dat het een land is met veel armoede. Op de school waar Roos bij de kleuters mag “werken”, hebben de meisjes soms geen onderbroek aan en dragen ze heel vaak dezelfde kleren die niet uitblinken in properheid. De dagelijkse prioriteiten liggen nogal wat anders dan bij ons.
Onlangs deelde Roos een bijzondere ervaring met mij. Lees en geniet mee.
“Iedere middag doe ik boodschappen bij dezelfde winkel. De eigenaresse, Happiness, staat me dansend en zingend op te wachten en pakt alvast een fles water en een appel voor me omdat ze weet dat dat mijn ‘vaste’ boodschappen zijn. Na 1 dag wist ze mijn naam, en nu alle andere medewerkers ook. ‘Rosie’, ben ik hier. Ze appt me als ik een dag niet ben geweest of het wel goed gaat en heeft me ongeveer aan heel het dorp voorgesteld.”
Wow, hoe gaaf is dit? Laat deze ervaring eens op je inwerken en bedenk je wat je er zelf mee kan, zowel in je privé- als zakelijke omgeving.
Moet het? Neen, zeker niet, maar door er wel wat mee te doen, heb je een leukere dag en maak je grote kans dat je de mensen om je heen ook beïnvloedt.
Ik ben niet de beste danser en mijn vrouw en kinderen lachen me regelmatig uit als ik weer eens gek sta te doen. Allemaal prima, maar het heeft wel invloed op de sfeer en gezelligheid.
Deze ervaring van Roos maakt duidelijk dat Verleuken altijd en overal mogelijk is. Als het kan in een omgeving met zo weinig luxe, moet het bij ons zeker mogelijk zijn!
Dankjewel Happiness en Roos voor de zoveelste wake up call. We kunnen er nooit genoeg krijgen!
