Je hebt dienstverlening én dienstverlening

Als behoorlijk fanatiek Feyenoord-supporter bezoek ik vrijwel alle thuiswedstrijden. Over de sportieve prestaties wil ik het liever niet met u hebben. Graag wil ik stilstaan bij de dienstverlening die je rondom zo'n voetbalwedstrijd mag beleven. Ik besloot onlangs met het openbaar vervoer te gaan. Dat betekent bus, trein en nogmaals trein in mijn geval. Op het gehele traject kan ik in de bus en de 1e trein gelukkig zitten. Naar het Feyenoord stadion toe kan ik dat vergeten. Letterlijk als haringen in een kuip staan we ruim 10 minuten bekneld tussen de verschillende deodorant en zweetluchten. Wat is het toch raar dat de NS niet wat extra of grotere treinen inzet en dat we het nog accepteren ook. We betalen namelijk een behoorlijk bedrag voor dit ritje met als beloning blauwe tenen en een bezweet lichaam.

Eenmaal buiten in de koude begint het feest opnieuw. Het is nogal druk dus wachten we een minuut of 10 voor we naar binnen kunnen. Meer ingangen schijnt niet nodig te zijn. Tijd voor een sanitaire stop. Blijkbaar zijn we niet de enige die dit denken. Het aantal beschikbare wc's is ook niet erg veel dus maar weer even wachten. Dat maakt ons wat dorstig, maar ook hier een rij tot Tokio. Dit slaan we maar over. Gelukkig wordt de wedstrijd weer eens gewonnen.

We lopen met nog wat duizenden terug naar het station en u raadt het al. We mogen een kwartier wachten, want als Klant heb je het bij de NS weinig te vertellen. De terugreis verloopt verder redelijk voorspoedig. Wat is het toch gek, bedenk ik me als ik het laatste stukje naar huis loop. Als ik bij de plaatselijke supermarkt 2 minuten moet wachten dan raak ik geïrriteerd. Ik zou me moeten schamen. Hoogste tijd dat ik alle winkeliers en andere dienstverleners ga waarderen voor hun service, zelfs al moet ik een keertje wachten. Hopelijk gaan zij niet te vaak met de trein naar het voetballen. Ze zouden nog eens op de verkeerde gedachten gebracht kunnen worden.